Dlaczego postanowienia noworoczne są bez sensu

Postanowienia noworoczne są bez sensu, dlatego że przynoszą więcej frustracji niż motywacji. Mamy już tak, że lubimy porządkować rzeczywistość – wtedy jest nam łatwiej wszystko ogarnąć. Lubimy wyznaczać momenty przełomowe – kolejne urodziny czy końce albo początki roku. Od lat nie robię postanowień noworocznych, bo ich po prostu nie potrzebuję. Nie wierzę, że wraz z nadejściem nowego roku dostanę super moce do zrobienia rzeczy, których wcześniej nie robiłam. Wierzę za to w siłę wizualizacji i w to, że powinniśmy nasze życiowe poczynania poddawać ciągłej inspekcji i adaptacji. Jeśli robimy to raz do roku stawiając sobie wymyślne i źle zdefiniowane cele to skutek, ze zdecydowaną pewnością, będzie nijaki.

Najczęstsze błędy przy stawianiu celów

Nie uważam, że wyznaczanie sobie celów czy definiowanie marzeń do realizacji jest złe. Uważam wręcz, że jest to jedna z ważniejszych rzeczy, jeśli chcemy, aby to co robimy zmierzało w kierunku o jakim marzymy! Natomiast warto nie popełniać pewnych błędów, o których kilka słów poniżej.

Zła definicja

Schudnę, przestanę jeść słodycze, będę oglądać mniej Netflixa, a więcej czytać, zacznę podróżować – no fajnie, tylko brakuje tutaj podstawowej rzeczy – konkretu. Ile schudnę? Czy przestanę jeść słodycze na zawsze? Mniej Netflixa to znaczy ile? Więcej czytania, czyli ile? A czy rozpoczęciem podróżowania będzie kupienie biletu nad morze czy jednak do Azji? Dobry cel to taki, który możemy łatwo zweryfikować, czy jest zrealizowany czy też nie. Poza tym za cel lepiej postawić sobie działania, które będą prowadziły do jakiegoś rezultatu. Dlatego:

• zamiast schudnę lepiej powiedzieć sobie: będę ćwiczyć trzy razy w tygodniu na siłowni – w prosty sposób można zweryfikować, czy podąża się za wyznaczoną ścieżką i monitorować progress;
• oglądać mniej Netflixa, a więcej czytać można zastąpić: każdego wieczora przeczytam przynamniej x stron książki / w każdym miesiącu przeczytam co najmniej jedną książkę / będę oglądać Netflixa tylko 2 razy w tygodniu
• a jeśli chodzi o podróże: w pierwszym kwartale 2020 roku wyjadę przynajmniej na jeden city break albo w każdym miesiącu spędzę przynajmniej jeden dzień na odkrywaniu nowego miejsca – w tym wypadku zostawiamy sobie przestrzeń na wybranie drogi do realizacji tego postanowienia

Zbyt odległa perspektywa

Stawianie celu na rok wydaje mi się abstrakcją. Owszem, cel taki można postawić, ale zawsze warto podzielić go na mniejsze kamienie milowe. Po pierwsze dlatego, by widzieć wspomniany wcześniej postęp, a po drugie, by nie wydawał się aż tak odległy i abstrakcyjny. Na duży cel składa się wiele małych kroków. Ważne, by brać te duże kamloty i dzielić je na jak najmniejsze kawałki, które można realizować nawet każdego tygodnia!

Brak bieżącej weryfikacji

Ile razy jest tak, że postanowienia noworoczne przegląda się dwa razy do roku? Na początku jak się je stawia, a później na końcu, gdy patrzy się na tę listę i z lekkim grymasem stwierdza, że “znowu się nie udało”. I tu na pomoc śpieszą dwie wcześniej wspomniane rzeczy: miary i rozbicie celu na mniejsze części. Pozwolą one na śledzenie tego, czy zmierzamy z naszymi działaniami w dobrym kierunku i dadzą wkład do modyfikacji kursu.

Cel: Będę codziennie medytować

Miara: Każdego dnia odhaczone czy udała się medytacja czy nie

Inspekcja: Chociażby raz w tygodniu! Można po pierwszym tygodniu stycznia spojrzeć na listę z odbytymi medytacjami i zauważyć np. że udało się zrobić to 4/7 dni. Można przyjrzeć się każdemu z dni i zastanowić co wpłynęło na to, że się nie udało. No i może wniosek jest taki, że zaplanowaliśmy medytowanie wieczorem, a wieczorami byliśmy już za bardzo zmęczeni.

Adaptacja: W takim wypadku można wprowadzić eksperyment i spróbować medytować rano przez kolejny tydzień i po tygodniu znowu dokonać inspekcji

Rezultat: Możemy na bieżąco, bez frustracji patrzeć, czy zmierzamy w dobrym kierunku. To nie jest tak, że jak coś postanawiamy to z dnia na dzień musimy to robić na 100%! Trzeba znaleźć swój sposób na realizację tego postanowienia na zasadzie prób i błędów. Bez tego trudno o wypracowanie swojego rytmu i wytworzenie nawyku. Często zrażamy się, jeśli coś nie wychodzi nam od razu, a to nie tak. Potrzebny jest czas!

Brak wizualizacji

Często jest też tak, że spisujemy te nasze postanowienia, a później kartka z nimi ląduje w szufladzie. Błąd! Wizualizacja jest kluczem do tego, żeby myśl o tych celach nam towarzyszyła. Jest też kluczem do śledzenia progressu. Za każdym razem jak chcę wprowadzić nowy nawyk, to staram się codziennie zapisać w widocznym miejscu (np. na specjalnej tablicy na lodówce), jak mi poszło. I jeśli widzę, że już np. 6 dni z rzędu udało mi się coś zrobić, to mam większą motywację, by to dalej cisnąć. Rzucając fajki – zapisz ile to już dni bez papierosa, ćwicząc – zaznaczaj każdy dzień treningu. Takie ciągłe widzenie postępu jest mobilizujące, serio.

Moja alternatywa dla postanowień noworocznych

Robię sama ze sobą takie ćwiczenie, kiedy potrzebuję odświeżyć sobie w głowie to na czym chcę się skupiać. Przydaje mi się to, wtedy gdy obieram nowy pomysł na to chcę robić. Wydaje mi się, że jest to alternatywa dla postanowień noworocznych, która pomaga uniknąć błędów, o których piszę.

Całe ćwiczenie polega na tym, by zwizualizować sobie obszary, na których nam zależy.

• Weź kartkę A4 albo A3 i na środku napisz swoje imię albo narysuj siebie albo narysuj coś co Ciebie symbolizuje. Tak, abyś wiedział/a, że to dotyczy Ciebie.

• Wyprowadzając strzałki ze środka wyszczególnij obszary, które są dla Ciebie ważne, mogą to być na razie hasła

• W ramach każdego obszaru zapisz sobie działania, które chcesz zrealizować (najlepiej, gdy będą mierzalne)

• Zastanów się, jak i jak często będziesz dokonywać inspekcji i adaptacji tych działań i jak zadbasz o wizualizację postępu

• Zawsze polecam wyszczególnić sobie 2-3 priorytetowe obszary, nad którymi w pierwszej kolejności chce się pracować
• No i… zacznij działać. Niekoniecznie od 1.01.2020, a może już od teraz? 😉